Het jaar 2005 is voorbij. Zoals altijd zijn we laat met ons nieuws! Dit jaar is het mij niet gelukt de tekst over 2005 voor Kerst te schrijven en te printen (of op de internet site te laden). Ik hoop dat ik deze korte tekst voor het einde van februari kan sturen.

We wensen jullie allemaal een voorspoedig 2006 (ik weet, het is laat, maar toch!)

2005 is een zwaar jaar voor ons geweest. Het is mij niet gelukt mijn psychologische problemen op te lossen of, ten minste, te verminderen: het gaat me nog steeds slecht. Ik ga door met de psychotherapie, maar de resultaten zijn niet geweldig.

Sofia heeft veel problemen op school gehad, in het bijzonder met de kinderen in de klas, die haar altijd plaagden.

Marta is altijd een moeilijk kind en wij zijn niet in staat een positief contact met haar te hebben: zij ziet alles altijd negatief en als tegen haar bedoeld! Natuurlijk speelt ook de leeftijd eer rol (zij is nu 13 en ½).

Met Alan gaat het goed op school, maar ook hij heeft veel problemen met de klasgenoten (veel verwende kinderen in de Europese School!) Hij is altijd nerveus, en heeft tics en periodes waarin hij veel huilt.

Met Ester gaat het goed: allen heeft zij af en toe hoofd of buikpijn waarvoor wij geen duidelijke oorzaak hebben kunnen vaststellen.

Met Flavia blijkt alles goed te gaan (de enige in de familie) maar we moeten opletten: met al de stress van de familie zou zij ook kunnen instorten!

Afijn, er zijn veel ingewikkelde problemen die niet makkelijk opgelost kunnen worden.

De lichamelijke gezondheid, God zij dank, is goed geweest: ook met Sofia gaat het veel beter en ze heeft niet zoveel ontstekingen van de luchtwegen als ze vroeger had.

Nog een positieve kant: dit jaar, na vele jaren, zijn we echt met vakantie gegaan. Sofia kon na de operatie aan de trommelvel van het linken oor, weer in het water en we zijn naar Capraia geweest, een eilandje tussen Toscana en Corsica. Schitterend! (Hier kunt u foto's van de vakantie zien)

Aan het begin van 2006 is er al iets nieuws in het gezin: Sofia kon het niet meer volhouden hier in de school en ze is naar Italië gegaan. Ze is nu in een school in Ivrea en ze logeert bij onze goede vrienden aldaar. Ze is ne weliswaar weg van de familie, maar het blijkt al dat de klasgenoten daar veel aardiger zijn dan hier. Zoals je makkelijk zal begrijpen, zullen we vaak in Italië zijn.

Om het verhaal niet te lang te maken, stop ik hier ermee. We hopen dat 2006 beter gaat. “Saluti a tutti”