< Terug naar de home page van Gigi Farricella >
München, 20 januari 2003
Beste vrienden,
het spijt ons, maar dit jaar is het ons niet gelukt kerstkaarten te schrijven en te sturen. We hebben toch besloten iets van ons te laten horen met deze rondbrief. Het is laat, maar de vele gebeurtenissen van dit jaar zijn ons excuus.
In januari 2002 is Gigi begonnen te werken in de vestiging van München van het Europees Octrooi Bureau. Na tien jaar in Nederland, hebben wij, voor redenen die te gecompliceerd zijn hier te bespreken, besloten dat ons avontuur in Nederland voorbij was. Flavia en de kinderen hebben onderkomen gevonden in ons huis in Pavone (Italië). Gigi heeft een klein appartementje in München gehuurd. Het werk van Gigi is niet veranderd: de locatie en de collega’s zijn anders, de rest is hetzelfde gebleven (goede en slechte dingen!) De kinderen zijn naar de school in Pavone gegaan tot de zomervakantie: zij hebben de Italiaanse taal en de samenleving beter leren kennen (ook al hebben ze al de scheldwoorden geleerd!)
In deze "gescheiden" periode het is ons gelukt een huis in München te kopen: we zijn van plan hier een poosje te verblijven. We hebben het huis in Nederland heel snel kunnen verkopen, God zij dank! Het gezin is eind augustus weer samengekomen. Flavia en de kinderen zijn hiernaar toe gekomen en we hebben tijdelijk in een woning in het centrum van de stad gewoond. Het nieuwe huis werd einde september opgeleverd: een maand voor de afgesprokene termijn! Om een lang verhaal kort te maken, op 10 oktober zijn onze spullen uit Nederland hierheen gekomen en zijn wij begonnen een normaal leven te hebben na tien onrustige maanden.
Nu voelen wij ons stabiel en rustig, ook is ons integratieproces net begonnen. De kinderen gaan naar de Europese School, waar zij les in het Italiaan krijgen, en waar ze ook het Duits leren. Ook Flavia gaat naar school om de taal te leren, al praat zij liever Nederlands met de buurvrouw. Gigi probeert niet in de war te raken tussen Duits en Nederlands, met resultaten die niet altijd tevredenstellend zijn.
De gezondheid van de gezinsleden heeft enkele problemen getoond. Gigi heeft nog steeds paniek en angst aanvallen, Sofia moet aan het hart geopereerd worden om het gaatje tussen de twee bovenkamers te sluiten. Marta toont haar gewone gedragsstoornissen. Gelukkig is Flavia altijd gezond: hoe zouden we kunnen overleven zonder haar rustgevende en essentiële aanwezigheid?
Hoe dan ook, we zijn blij met de overplaatsing. München is een zeer mooie en interessante stad: het culturele leven is heel rijk en gevarieerd. Het huis hier is kleiner dan dat van Leidschendam, maar heel behaaglijk. De mensen hier in Beieren zijn aardig, ook al hebben zij de neiging een beetje "rough" te zijn. Ze accepteren vaak zonder problemen onze fouten en onzekerheden in de taal. Tegenover de kinderen zijn ze heel open en aardig. Vaak zijn we op stap met onze vrienden, die drie kinderen hebben: zeven kinderen bij elkaar zie je niet zo vaak!
De Italiaanse "Losungen" voor vandaag hebben een stuk uit hoofdstuk 7 van het Evangelie van Lucas. Een paar verzen: de kapitein zeide "Here, ik wil het U verder niet lastig maken. Ik ben het niet waard dat U in mijn huis komt... Eén woord van U is genoeg om mijn knecht te genezen". Het geloof van de heidense soldaat is een teken voor ons allen. "Arrivederci" allemaal! Beste wensen voor een schitterend 2003, en laten we hopen dat wij elkaar dit jaar weer kunnen zien. Ciao
Hier finden jullie onze coördinaten.
< Terug naar de home page van Gigi Farricella >